روان کننده های بتن دسته ای از افزودنی ها هستند که برای دست یابی به خاصیت روانی با حداقل مقدار مصرف آب به بتن درحال ساخت یا ساخته شده افزوده می شوند. این ماده در دو نوع کاهنده آب یا water reducer و روان کننده یا plasticizer و یا ترکیبی از این دو امکان تولید دارند.
تولید این محصولات بر پایه سه ماده کربوکسیلات – نفتالین و لیگنو سولفونات مرسوم است و عملا تکنولوژی ساخت هر یک به تاریخ های مختلفی در گذشته بر می گردد که نوع کربوکسیلاتی جدید ترین نسل از روان کننده ها می باشد.
بطور کلی و فارغ از پایه تولیدی روان کننده ها طبقه بندی کلی روان کننده ها و فوق روان کننده ها را با درصد مصرفی در هر مترمکعب و تغییراتی که این مقدار بر اسلامپ بتن خواهد گذاشت طبقه بندی می کنند. بعنوان مثال یک روان کننده می تواند با درصد مصرف ۰.۰۱ درصد وزن سیمان در هر متر مکعب بتن روانی یا اسلامپ ۷ را بدون نیاز به آب به ۱۵ برساند.
لذا پر واضح است که مصرف کننده با توجه به محل مصرف بتن (ستون-دیوار-فونداسیون و … ) اسلامپ مورد نیاز خود را تعیین و به کارشناس فنی اعلام کند تا روان کننده یا فوق روان کننده مناسب آن کار تعیین گردد.
انتخاب نوع روان کننده و میزان مصرف آن بسیار حایز اهمیت است چرا که عدم آگاهی کافی از این موضوع ممکن است منجر به فاجعه گردد. برای مثال موردی از یک پروژه بزرگ در شمال کشور به این مجموعه ارجاع داده شده بود که مقاومت مشخصه بتن با سن ۳ ماهه نسبت به نمونه ۲۸ روزه از مقاومت کمتری برخوردار بود و آنچه نمودار کنترل مقاومت بتن به ما نشان می داد کاهش مستمر مقاومت در طول زمان بود که ناشی از روان کننده غیر استاندارد بود. و یا بعنوان نمونه ای دیگر بتن اجرا شده برای یک برج در تهران بود که بتن آن پس از گذشت ۵ روز همچنان نرم و گاها خمیری بود که نشان از over dose شدن بتن بدلیل استفاده نادرست از روان کننده بود.
بطور کلی عدم آگاهی کافی و عدم کسب مشاوره از یک مجموعه معتبر و یا اخذ مشاوره از مجموعه ها و شرکتهایی که دانش فنی محدودی دارند و فقط به امر بازرگانی می پردازند ممکن است هر کدام از این پی آمدها و یا حتی اتفاقات مخرب تر دیگر در روند اجرای پروژه ها پدید آورند.
همانطور که عنوان شد . روان کننده ها با توجه به میزان مصرفشان در بتن اسلامپ را زیاد می کنند. آن دسته از روان کننده هایی که با میزان مصرف کم اسلامپ بتن را به طرز چشمگیری افزایش می دهند قاعدتا تفاوتی با نوع عادی دارند که این تفاوت با نامگذاری فوق روان کننده یا ابر روان کننده بر روی محصول قابلیت تفکیک را فراهم می کند. بطور کلی استفاده از روان کننده یا فوق روان کننده در ساخت بتن تاثیر یکسانی دارد با این تفاوت که فوق روان کننده ها توانایی بیشتری در کاهش آب توام با افزایش روانی بتن دارند.
تذکر مهم! در استفاده از فوق روان کننده ها توجه بیشتری به درصد و نحوه اختلاط شود چرا که با کوچکترین خطا ممکن است بتن شما آسیب ببیند.
همانطور که می دانید. بخشی از مقدار آبی که برای ساخت بتن مورد استفاده قرار می گیرد برای انجام هیدراتاسیون و بخش اعظم آن برای کارایی بخشی به بتن است. یعنی مقدار زیادی از آب بتن برای روان کردن آن می باشد و مقدار کمی از این آب برای انجام هیدراتاسیون است.
از طرفی مقدار آب بتن هرچقدر بیشتر باشد نتیجه عدم قوام و جدایش سریع سنگدانه ها- افزایش افت بتن پس از گیرش و نیز کاهش مقاومت فشاری بتن خواهد بود.
با استفاده از روان کننده ها نیاز بتن به آب بیشتر کاهش یافته و در نتیجه مشکلات ذکر شده فوق به حداقل ممکن خواهد رسید. لذا می توان گفت استفاده از روان کننده مناسب در بتن باعث افزایش مقاومت و کاهش افت بتن و جلوگیری از ترک در بتن می شود.
بحث روان کننده ها یک موضوع بسیار گسترده و مهم می باشد و ما در این بخش تا حد ممکن در باره مسایل مهم آن صحبت کردیم و البته واضح است که نمیتوان همه مفاهیم را در این قالب به مخاطب انتقال داد. لذا خواهشمندیم در صورت نیاز به مشاوره با کارشناسان انستیتو ملی تعمیرات بتن ایران تماس بگیرید تا بتوانیم با یاری هم سازه هایی پایدار برای آیندگان به یادگار بگذاریم.
نمایش 1–16 از 25 نتیجه
