گاها در پروژه های بتنی، نیازمند تسریع در گیرش بتن می شویم و سوالی که در این مقطع مطرح می شود اینست که با افزودن چه موادی به اختلاط بتن، زمان گیرش بتن بیشتر می شود؟ و آیا هر عاملی که باعث تسریع در گیرش بتن شود، زودگیر بتن محسوب می شود؟
ساختار شیمیایی بتن در تمام تیپ های یک تا ۵ تقریبا یکسان می باشد. اما تفاوت خواص هر یک از این سیمان ها باعث شده است تا هز یک را مجزا بدانیم. چیزی که ما از سیمان تیپ ۳ می دانیم، زودگیر بودن آن است. اما چه عاملی باعث زودگیر بودن این تیپ از سیمان شده است؟
چیزی که از تعاریف تولید کنندگان سیمان می توان فهمید اینست که سیمان تیپ ۳ در واقع همان نوع یک می باشد که دانه بندی میکرونیزه دارد و این ریز بودن دانه بندی باعث افزایش سرعت و شدت هیدراتاسیون و متعاقبا زودگیری می شود.
اما از آنجایی که در پروژه های بتنی عموما از بتن آماده استفاده می شود و از طرفی از بتن آماده زودگیر نمی توان استفاده کرد (بدلیل ریسک بسیار بالای گیرش بتن در تراک میکسر) به همین دلیل افزودنی های زودگیر بتن خلق و به بازار این صنعت ارائه شده است.
زودگیرهای بتن در واقع با دو عملکرد باعث زودگیری بتن می شوند.
الف) افزایش دمای بتن در واکنش شیمیایی افزودنی با آب بتن
ب) تاثیر در معادله واکنش شیمیایی بتن
هرچند استفاده از روشهایی همچون گرم کردن محیط بتن ریزی و یا استفاده از آب گرم باعث تسریع در زمان گیرش بتن می شود، اما این روش ها عموما قابلیت کنترل دقیق نداشته و باعث اتلاف در انرژی می شود.
بطور کلی استفاده از زودگیر بتن برای شرایطی ست که به گیرش سریع بتن نیاز داشته باشیم. اما در مواردی همچون بتن ریزی در هوای سرد، این افزودنی بسیار کارساز برای جلوگیری از یخ زدگی بتن خواهد بود.
در بتن ریزی های با قالب لغزنده که هزینه قالب بندی پروژه بالا می باشد و یا اجرای بتن پاششی یا شاتکریت استفاده از این افزودنی بسیار رایج می باشد.
برای اطلاع از نحوه مصرف و درصد اختلاط می توانید با کارشناسان انستیتو ملی تعمیرات بتن ایران تماس حاصل فرمایید.
مشاهده همه 5 نتیجه
