
بتنریزی در هوای سرد اگر با برنامهریزی دقیق، انتخاب مناسب مصالح و افزودنیها، محافظت حرارتی کافی و اجرای دقیق همراه باشد، میتواند به همان کیفیت بتن در شرایط عادی دست یافت یا حتی عملکرد خوبی ارائه دهد. راهنمای ACI 306 و دیگر دستورالعملها پایههای خوبی برای اجرای این کار هستند.

مخازن بتنی به دلیل تخلخل ذاتی نیازمند آببندی دقیق هستند. در مرحله ساخت، افزودنیهای کریستالی، واتراستاپها و طرح اختلاط مناسب مانع نفوذ آب میشوند. پس از ساخت نیز با پوششهای سیمانی، اپوکسی، رزینهای تزریقی و لاینینگها میتوان نشتی را برطرف کرد. انتخاب روش مناسب بر اساس نوع مخزن، شرایط بهرهبرداری و استانداردهای معتبر انجام…

ترمیمهای موضعی یا وصلهکاری بتن یکی از رایجترین روشهای افزایش دوام و کارایی سازههای بتنی آسیبدیده است. این روش شامل برداشتن بخش معیوب بتن و جایگزینی آن با ملات یا بتن ترمیمی مناسب میباشد. موفقیت در وصلهکاری وابسته به آمادهسازی صحیح سطح، انتخاب مصالح سازگار و رعایت دستورالعملهای فنی است. استفاده از استانداردهای معتبر…

بارهای وارده یکی از عوامل اصلی تخریب بتن محسوب میشوند. این بارها شامل بارهای استاتیکی مانند بار مرده و زنده و بارهای دینامیکی مانند زلزله، باد و ضربه هستند. تحت این بارها بتن ممکن است دچار ترکخوردگی، خردشدگی یا خستگی شود. آییننامههایی مانند ACI 318 و Eurocode 2 برای طراحی اصولی و مقاومسازی بتن…

این مقاله به بررسی جامع خطاهای طراحی و اجرایی بتن و تأثیر آنها بر دوام و ایمنی سازهها میپردازد. مهمترین خطاها شامل پیشبینی نادرست بارها، نسبت نامناسب آب به سیمان، آرماتوربندی ناقص، بتنریزی در شرایط نامطلوب و عدم عملآوری صحیح هستند. همچنین استانداردهای ملی مانند آییننامه بتن ایران (آبا) و مبحث ششم مقررات ملی…

خوردگی میلگرد در بتن ناشی از نفوذ یونهای کلرید، اصلیترین علت کاهش عمر سازههای بتن مسلح است. آزمایشهای مختلف برای شناسایی و ارزیابی این یونها، شامل آزمونهای ASTM C1152، C1218 و C1202، به مهندسان کمک میکند تا پیشرفت خوردگی و کیفیت بتن را کنترل کنند و اقدامات ترمیمی را به موقع انجام دهند.

میراگرها ابزارهای مکانیکی مهمی هستند که در طراحی سازههای مقاوم در برابر زلزله به کار میروند. این ابزارها با جذب و dissipating انرژی لرزهای، از آسیب به المانهای سازه جلوگیری کرده و عملکرد لرزهای را بهبود میبخشند. انواع مختلف میراگرها شامل ویسکوز، اصطکاکی، تسلیمی و جرمی هستند.

راهکاری کارآمد برای افزایش استحکام ستونها به عنوان اعضای اصلی باربر در سازههای بتنی، نقش حیاتی در پایداری کل ساختمان ایفا میکنند. هرگونه ضعف یا آسیب در یک ستون میتواند به کاهش ایمنی سازه منجر شود. یکی از مؤثرترین و رایجترین روشها برای تقویت ستونهای بتنی ضعیف یا آسیبدیده، استفاده از روش ژاکت بتنی…

ژاکت فلزی یک روش مؤثر برای مقاومسازی ستونها و اعضای بتنی ضعیف یا آسیبدیده است. این روش شامل محصور کردن عضو موجود با ورقها یا پروفیلهای فولادی است که منجر به افزایش قابل توجهی در ظرفیت باربری، سختی و شکلپذیری آن میشود. مزایای کلیدی ژاکت فلزی شامل بهبود عملکرد لرزهای، سرعت اجرای بالا و…

استفاده از شناژ در فونداسیون ساختمانها برای افزایش یکپارچگی و مقاومت در برابر زلزله ضروری است. ساختمانهای قدیمی بدون شناژ آسیبپذیرند و نیاز به مقاومسازی دارند. روشهای مقاومسازی شامل اجرای شناژ جدید، استفاده از میکروپایل، و کلافکشی فولادی است. طراحی و اجرای دقیق این مراحل برای ایمنی ساکنان حیاتی است.